W 2025 roku polski rynek ziemniaka cechuje nadpodaż — zbiory sięgnęły około 6,8 mln ton przy krajowym zapotrzebowaniu poniżej 6 mln, co mocno obniża ceny skupu.

Główne założenia

Polski rynek ziemniaka w 2025 roku cechuje się nadpodażą wynikającą ze znacznie wyższych zbiorów niż krajowe zużycie, co przekłada się na silną presję cenową. Główny Urząd Statystyczny oraz raporty branżowe wskazują, że produkcja wzrosła znacząco w porównaniu z poprzednim sezonem — zbiory na poziomie około 6,8 mln ton przekroczyły roczne zapotrzebowanie poniżej 6 mln ton. Nadwyżka podaży oraz ograniczone możliwości przechowywania i przetwórstwa spowodowały spadek stawek skupu dla producentów.

Czynniki wpływające na spadek cen ziemniaków

• Zwiększenie areału upraw i wyższe plony: Wyższa produkcja spowodowała nadpodaż i presję na ceny.
• Import z krajów UE: Dodatkowa podaż z importu zwiększyła konkurencję na rynku.
• Brak mechanizmów interwencyjnych w Unii Europejskiej: Brak wsparcia cenowego dla producentów w sytuacji nadpodaży.
• Spadek popytu na przetwory: Mniejszy eksport frytek i innych produktów przetworzonych ograniczył popyt na ziemniaki przemysłowe.

Ceny ziemniaków w 2025

Średnie notowania cen ziemniaków w 2025 wykazywały spadkowy trend. Raporty wskazywały ceny skupu rzędu około 0,75–0,80 zł/kg w rejestrach rynkowych jesienią 2025, a lokalne oferty gospodarstw często były jeszcze niższe — na poziomach, które nie pokrywają kosztów produkcji dla niektórych gospodarstw.

Sytuacja w Unii Europejskiej

W UE odnotowano podobne trendy: wzrost areału i prognozowane plony u kluczowych producentów spowodowały nadprodukcję i presję cenową. Kraje takie jak Niemcy, Holandia, Belgia i Francja zgłaszały obniżone ceny skupu oraz wyzwania eksportowe.

Jak reagować na zmieniające się ceny?

• Dywersyfikacja kanałów sprzedaży i umowy kontraktacyjne — krótkoterminowe zabezpieczenie ceny surowca.
• Inwestycje w przechowalnictwo i segregację jakościową — zwiększają możliwości sprzedaży po wyższych stawkach.
• Optymalizacja łańcuchów dostaw — przetwórcy i detaliści mogą wykorzystać okresy niższych cen do obniżenia kosztów surowca.

Wnioski i rekomendacje

Rynek ziemniaka w 2025 roku charakteryzuje się nadpodażą i obniżonymi cenami. Rekomendujemy dywersyfikację rynków zbytu, inwestycje w przechowalnictwo oraz długoterminowe kontrakty. Portal harvium.pl pomoże w znalezieniu kontrahenta i dywersyfikacji ryzyka.

Monitoruj ceny na naszej platformie.

The post Rynek ziemniaka w Polsce w 2025: Nadpodaż, niskie ceny i wyzwania dla producentów first appeared on Harvium.

The post Niskie ceny płodów rolnych uderzają w Polaków first appeared on Harvium.

The post Etos współczesnego rolnika – jak zostać rolnikiem w 2025 roku first appeared on Harvium.

The post Raport rynek agro – wrzesień 2025 (część 2) first appeared on Harvium.

The post Raport rynek agro – wrzesień 2025 (część 1) first appeared on Harvium.

• Pszenica konsumpcyjna pozostała stabilna, osiągając średnią cenę na poziomie 783 zł/t.
• Pszenica paszowa zanotowała spadek o 0,8%.
• Największe obniżki dotyczyły żyta – zarówno konsumpcyjnego, jak i paszowego – którego cena zmniejszyła się o 3,4%.
• Jęczmień browarniany potaniał o 2,3%, a kukurydza sucha o 0,6%.
• Niewielki wzrost cen odnotowano jedynie w przypadku owsa (od 0,2% do 0,8%) oraz jęczmienia paszowego, który wykazał symboliczne umocnienie.

Dane te potwierdzają utrzymującą się presję cenową na rynku zbóż, co może mieć istotne konsekwencje dla producentów rolnych w nadchodzących miesiącach.

Presja podażowa na światowych rynkach

Tendencje krajowe wpisują się w sytuację globalną. Najnowsze prognozy USDA wskazują na wysokie zapasy zbóż w sezonie 2025/26, co skutecznie ogranicza szanse na odbicie cen. Podobnie analizowaliśmy to już wcześniej przy okazji napięć handlowych i geopolitycznych w artykule o wojnie celnej i niepewności rynków.

Najbardziej odczuwalne jest to na rynku pszenicy, gdzie nadwyżki przewyższają prognozy dotyczące kukurydzy. W efekcie ceny na światowych giełdach towarowych spadają, a analitycy przewidują, że poprawy można oczekiwać dopiero w kolejnym sezonie.

Według raportu Crédit Agricole, ceny pszenicy i kukurydzy w Polsce na koniec 2025 r. mogą wynieść odpowiednio 95 zł/dt i 90 zł/dt. Oznacza to, że rolnicy nie powinni liczyć na znaczące wzrosty w najbliższych miesiącach.

Dyskusje polityczne i brak jednoznacznych rozwiązań

Trudna sytuacja na rynku zbóż stała się przedmiotem gorącej debaty sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Rolnicy alarmowali, że obecne ceny skupu nie pokrywają nawet połowy kosztów produkcji. Wielu z nich otwarcie krytykowało propozycje ministerstwa, które zamiast dopłat proponuje preferencyjne kredyty i pożyczki.

Rząd argumentuje, że dopłaty w stylu „200 zł do tony” jedynie napędzają zyski pośredników i nie rozwiązują strukturalnych problemów rynku. Wiceminister rolnictwa Jacek Czerniak podkreślał, że Polska mierzy się z nadprodukcją zbóż – w tym roku zbiory mogą sięgnąć rekordowych 37 mln ton.

Rolnicy bez złudzeń

Choć rząd zapewnia, że kredyty będą miały preferencyjne warunki (oprocentowanie od 1,5% do 2%, gwarancje państwowe, długi okres spłaty), rolnicy pozostają sceptyczni. W ich ocenie zadłużanie się przy tak niskich cenach zbóż to droga donikąd. Wiele głosów podkreśla, że brak bezpośrednich dopłat oznacza realne zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego i przyszłości polskiego rolnictwa.

Podsumowanie

Obecna sytuacja na rynku zbóż to efekt nakładających się czynników – globalnej nadpodaży, niekorzystnych prognoz cenowych, a także krajowej nadprodukcji. Rolnicy znajdują się w coraz trudniejszym położeniu i oczekują od państwa bardziej zdecydowanych działań. Jeśli prognozy się sprawdzą, na poprawę cen przyjdzie poczekać co najmniej do kolejnego sezonu. Aktualne notowania i dane rynkowe możesz znaleźć na Harvium.pl.

The post Ceny zbóż w Polsce spadają, rolnicy biją na alarm first appeared on Harvium.

Negocjacje UE-USA: Między odwetem a kompromisem

W odpowiedzi na 20% cła na unijne towary przemysłowe i rolne (w tym produkty mleczne), Komisja Europejska zaproponowała 7 kwietnia 2025 r. wzajemne zniesienie ceł na towary przemysłowe („zero za zero”) oraz przygotowała listę odwetowych taryf o wartości 4,2 mld EUR. Wśród produktów objętych odwetem znalazły się:

• bourbon – kluczowy towar eksportowy „czerwonych stanów” (wspierających prezydenta Trumpa);
• maszyny rolnicze – uderzenie w amerykańskich producentów, takich jak John Deere;
• orzeszki ziemne – strategiczny produkt dla południowych stanów USA.

W efekcie, od 10 kwietnia 2025 r. obowiązuje 90-dniowe zawieszenie unijnych ceł odwetowych (25% na towary o wartości 21 mld EUR), wprowadzone przez KE w odpowiedzi na podobny gest Donalda Trumpa. Amerykańskie cła na stal i aluminium (25%) oraz ogólna 10% stawka na unijny eksport pozostają jednak w mocy. Według wiceministra w MRiT Michała Baranowskiego, 90-dniowe okno negocjacyjne (do 9 lipca 2025) to szansa na złagodzenie konfliktu, jednak UE nie zamierza rezygnować z klauzuli klimatycznej w umowach handlowych.

Strategia dywersyfikacji: Nowe rynki dla polskiej żywności

W obliczu ograniczonego dostępu do rynku amerykańskiego, KE intensyfikuje negocjacje z:

Polska już odnotowuje 37% wzrost eksportu do Arabii Saudyjskiej (głównie drób) oraz 29% do Wietnamu (przetwory mleczne). KE planuje uruchomić fundusz subsydiów eksportowych o wartości 1,2 mld EUR, z którego polskie MŚP mogą korzystać od III kwartału 2025.

Ukraina: Nowe regulacje i mechanizmy ochronne

Przedłużenie Autonomicznych Środków Handlowych (ATM) do 5 czerwca 2025 r. utrzymuje bezcłowy import 98% ukraińskich produktów, ale KE wprowadza:

• mechanizm „czerwonej lampki” – automatyczne cła ochronne przy przekroczeniu progów importowych dla 7 wrażliwych produktów (m.in. cukier, drób);
• certyfikację jakościową – obowiązkowe badania laboratoryjne dla zboża i olejów.

Wobec tego, dla polskich rolników kluczowe będzie wykorzystanie funduszu modernizacji przechowalnictwa (120 mln EUR z KPO), co pozwoli konkurować z ukraińską nadprodukcją.

Innowacje jako odpowiedź na kryzys

KE ogłosiła 19 lutego 2025 r. Strategię Cyfrową dla Rolnictwa, która obejmuje:

1. Cyfrowe paszporty produktów – blockchain do śledzenia pochodzenia surowców;
2. Platformę AI dla optymalizacji nawożenia – redukcja kosztów o 15-20%;
3. Dotacje do robotyzacji – 45% refundacji kosztów zakupu maszyn autonomicznych.

Niemniej jednak, w Polsce już 450 gospodarstw testuje biogazownie modułowe, generując przychody z sprzedaży energii do sieci.

Praktyczne rozwiązania dla przedsiębiorców

W obliczu wzrostu kosztów produkcji nawet o 22% (paliwa) i 18% (nawozy), interesującymi mechanizmami i/ lub działaniami wydają się:

• kooperatywy zakupowe – wspólne zamówienia surowców przez grupy producentów;
• kontrakty forwardowe – zabezpieczenie cen zbóż i mięsa na 12-24 miesiące;
• eksport niszowy – koncentracja na produktach premium (ekologiczne sery, wędliny regionalne).

Ponadto KE zapowiada też uproszczenie procedur WPR od 2026 r., w tym 30% redukcję dokumentacji dla gospodarstw <50 ha.

HARVIUM stawia na innowacje i transparentność

Harvium już teraz, nie czekając na biurokratyczną unijną machinę oraz rozwój wojny handlowej, ale wychodząc naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców i rolników (TU i TERAZ) nie za 3 lata, nie za dekadę, przygotowuje zindywidualizowane raporty, a także udostępnia cały komponent usług związanych z rolnictwem precyzyjnym. Ma to pozwolić zoptymalizować działalność i zbudować bufor bezpieczeństwa, odporny na oddziaływanie gospodarczych zawirowań. Udostępnia jedyną na rynku platformę handlową, która umożliwia przeprowadzanie transakcji zakupu / sprzedaży kilkuset produktów rolnych i przemysłowych. Jest to swoiste zrewolucjonizowanie rynku, gdzie obie strony transakcji spotykają się bezpośrednio i na równych transparentnych warunkach.

Perspektywy: czyli między ryzykiem a szansą

Według analiz EY, wojna celna może obniżyć polski PKB o 0,9 p.proc. w 2026, ale równoczesna dywersyfikacja rynków i inwestycje w technologię mogą zniwelować 60% tych strat. Kluczowe wyzwania na najbliższe miesiące:

• kwestia finalizacji umowy UE-Mercosur – szansa na eksport wołowiny i jabłek;
• reforma WTO – walka o zniesienie praktyk dumpingowych Chin i Rosji;
• kontrola jakości importu – egzekwowanie standardów UE wobec produktów z Ukrainy i Azji.

Zatem, z uwagi na powyższe czynniki oraz wskazane zagrożenia, polski sektor rolno-spożywczy stoi przed historycznym testem adaptacyjnym. Połączenie instrumentów ochronnych UE, innowacji technologicznych i dywersyfikacji rynkowej może nie tylko złagodzić skutki wojen handlowych, ale także zwiększyć długoterminową konkurencyjność.

Jednak według ZPP, bez reformy WPR i ochrony przed asymetrią norm (np. zakazem neonikotynoidów w UE przy ich stosowaniu w Ukrainie), 23% małych gospodarstw może upaść do 2027. Zatem sukces wymagać będzie jednak ścisłej współpracy rządu, przedsiębiorców i instytucji unijnych. Więcej o globalnych wyzwaniach znajdą Państwo w naszych analizach i opracowaniach.

The post Nie(pewność) – wojna celna i globalne napięcia first appeared on Harvium.

Suwerenność żywnościowa jako fundament polityki UE

Dokument jednoznacznie wskazuje, że bezpieczeństwo i suwerenność żywnościowa są priorytetami nienegocjowalnymi dla Unii Europejskiej. W kontekście ostatnich kryzysów – pandemii COVID-19, trwającej wojny w Ukrainie oraz zakłóceń w łańcuchach dostaw – KE podkreśla konieczność uniezależnienia się od importu kluczowych surowców rolnych. Oznacza to wzmocnienie kontroli nad standardami jakościowymi produktów importowanych, by móc zapobiec nieuczciwej konkurencji ze strony państw trzecich stosujących niższe normy środowiskowe lub społeczne.

Wizja zakłada również restrykcyjne podejście do reimportu pestycydów zakazanych w UE, co ma chronić unijnych producentów przed zalewem tańszych, lecz potencjalnie szkodliwych substancji. Tego typu mechanizmy ochronne mogą wpłynąć na kształt umów handlowych, wymuszając na partnerach dostosowanie się do unijnych regulacji.

Ewolucja Wspólnej Polityki Rolnej: od dopłat do ukierunkowanego wsparcia

Jednym z najważniejszych postulatów Wizji jest reforma systemu płatności bezpośrednich. Dotychczasowy model, oparty na jednolitych stawkach za hektar, ma zostać zastąpiony mechanizmami degresywności i większym ukierunkowaniem na:

1. Młodych i nowych rolników – poprzez ułatwienia w przejmowaniu gospodarstw oraz preferencyjne kredyty.
2. Gospodarstwa małe i średnie – uproszczenie procedur administracyjnych i zwiększenie elastyczności w dostosowaniu do wymogów środowiskowych.
3. Regiony o trudnych warunkach naturalnych – dodatkowe wsparcie dla obszarów górskich lub zagrożonych dezertyfikacją.

KE zapowiedziała również kompleksowy pakiet uproszczeń legislacyjnych na 2025 rok, który ma ograniczyć biurokrację związaną z WPR. W ocenie ekspertów, kluczowe będzie wprowadzenie jednolitej platformy cyfrowej do składania wniosków i monitorowania wdrożenia ekoschematów.

Innowacje i cyfryzacja jako motor konkurencyjności

Szczególną uwagę poświęcono rolnictwu węglowemu  jako dodatkowemu źródłu dochodu dla rolników. KE zapowiada stworzenie rynku certyfikatów węglowych, które pozwolą gospodarstwom zarabiać na sekwestracji CO₂.

Aby sprostać globalnej konkurencji, KE stawia na przyspieszenie transformacji technologicznej w rolnictwie. Do 2027 roku ma zostać przyjęta Unijna Strategia Cyfrowa dla Rolnictwa, obejmująca m.in.:

• wdrożenie systemów precyzyjnego rolnictwa opartych na sztucznej inteligencji.
• rozwój platform wymiany danych między gospodarstwami a przetwórniami.
• wsparcie dla start-upów agro-tech poprzez fundusze strukturalne.

HARVIUM stawia na innowacje i transparentność

Harvium już teraz, nie czekając na biurokratyczną unijną machinę, ale wychodząc naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców i rolników (TU i TERAZ) nie za 3 lata, nie za dekadę, przygotowuje zindywidualizowane raporty, a także udostępnia cały komponent usług związanych z rolnictwem precyzyjnym. Udostępnia jedyną na rynku platformę handlową, która umożliwia przeprowadzanie transakcji zakupu / sprzedaży kilkuset produktów rolnych i przemysłowych. Jest to swoiste zrewolucjonizowanie rynku, gdzie obie strony transakcji spotykają się bezpośrednio i na równych transparentnych warunkach.

Zrównoważony rozwój: między redukcją emisji a bezpieczeństwem żywności

Wizja KE jednoznacznie wiąże przyszłość rolnictwa z realizacją celów Europejskiego Zielonego Ładu. Do 2040 roku sektor rolny ma przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych o 40-60% w porównaniu z poziomami z 2005 roku. Osiągnięcie tego wymagać będzie:

• stopniowego wycofywania najbardziej szkodliwych pestycydów i nawozów syntetycznych.
• wprowadzenia „kompasu zrównoważonego rolnictwa” – dobrowolnego systemu oceny efektywności środowiskowej gospodarstw.
• Rozwoju agroenergetyki i biogospodarki o obiegu zamkniętym.

Jednocześnie KE podkreśla, że działania klimatyczne nie mogą odbywać się kosztem produktywności. W dokumencie wielokrotnie powtarza się teza o konieczności „ucieczki do przodu” – tj. inwestycji w innowacje, które pozwolą pogodzić wzrost plonów z ochroną ekosystemów.

Handel zagraniczny: ochrona unijnych interesów a globalna konkurencja

Polska, jako szósty eksporter żywności w UE, odnotowała w 2024 roku rekordową wartość eksportu rolno-spożywczego na poziomie 53,5 mld EUR. KE zamierza wzmocnić tę pozycję poprzez:

• aktywną promocję unijnych produktów na rynkach trzecich (np. via kampanie „EU Food Excellence”).
• wprowadzenie mechanizmów przeciwdziałania dumpingowi cenowemu – zwłaszcza w sektorze mleczarskim i mięsnym.
• negocjowanie klauzul sanitarnych i środowiskowych w umowach handlowych (np. z Mercosurem).

W kontekście napięć na rynku światowym (wojna handlowa USA-Chiny, embarga rosyjskie), KE zapowiada także dywersyfikację dostaw surowców strategicznych, takich jak nawozy czy pasze białkowe.

Obszary wiejskie: od wyludnienia do rewitalizacji

Aby przeciwdziałać wyludnianiu się wsi, Wizja proponuje aktualizację Planu Działań dla Obszarów Wiejskich z 2021 roku. Nowe inicjatywy obejmują:

• Platformę Kobiet w Rolnictwie – wspierającą przedsiębiorczość i przywództwo kobiet na wsi.
• Roczny Dialog Żywnościowy – forum konsultacyjne łączące rolników, konsumentów i naukowców.
• Programy rewitalizacji dziedzictwa kulturowego jako elementu marki regionów.

KE podkreśla przy tym konieczność zwiększenia dostępu do szybkiego internetu na obszarach wiejskich. Obecnie jedynie 67% gospodarstw w UE ma łącza powyżej 100 Mb/s.

Wyzwania i kontrowersje: krytyka ze strony środowisk rolniczych

Mimo ambitnych założeń, Wizja spotkała się z krytyką części ekspertów. Dokument:

• nie rozwiązuje problemu niskiej jakości żywności masowo produkowanej w systemie przemysłowym.
• pomija kwestię koncentracji kapitału w łańcuchu dostaw – 80% zysków z rynku spożywczego trafia do sieci handlowych i przetwórni, a nie rolników.
• nie precyzuje, w jaki sposób pogodzić cele środowiskowe z koniecznością utrzymania opłacalności małych gospodarstw.

W odpowiedzi na te zarzuty KE zapowiedziała przegląd dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych oraz wsparcie dla krótkich łańcuchów dostaw.

Podsumowanie: kierunek ewolucji, nie rewolucji

„Wizja dla rolnictwa i żywności” wyznacza ścieżkę stopniowych zmian, unikając radykalnych rozwiązań mogących destabilizować rynek. Jej sukces zależeć będzie od:

1. skutecznego zaangażowania państw członkowskich w realizację celów środowiskowych.
2. utrzymania spójności między polityką rolną a handlową UE.
3. zapewnienia sprawiedliwej dystrybucji korzyści w całym łańcuchu wartości.

W nadchodzących miesiącach kluczowe znaczenie będą miały prace nad Strategią Odnowy Pokoleniowej (2025) oraz kształt przyszłego budżetu WPR po 2027 roku. Jak podkreśla polski minister rolnictwa, bezpieczeństwo żywnościowe pozostaje nadrzędnym priorytetem, wobec którego wszystkie inne cele muszą być podporządkowane.

Eksperci Harvium będą na bieżąco Państwa informować o kolejnych krokach unijnych i krajowych regulatorów. Jeśli masz pytania, to skontaktuj się z nami!

The post Analiza wizji dla rolnictwa i żywności UE do 2040 first appeared on Harvium.

Zalew taniej żywności i utrata konkurencyjności

Rolnicy zasadnie obawiają się o zalewu tańszą żywnością, w tym mięsa, zboża i produktów mleczarskich. Produkcja rolna w krajach Mercosur, zwłaszcza w zakresie norm środowiskowych i jakościowych, nie jest tak rygorystyczna, co pozwala na obniżenie kosztów. Z kolei w Europie rolnicy muszą przestrzegać wysokich standardów ochrony środowiska, co sprawia, że ich produkcja jest droższa. W połączeniu z brakiem skutecznych mechanizmów ochrony przed importem, może to prowadzić do obniżenia dochodów europejskich rolników.

Protesty rolników: Potrzebna rewizja umowy

W odpowiedzi na zagrożenia, rolnicy w całej Europie, w tym w Polsce, zaczęli organizować protesty. ich celem jest zmuszenie rządów do renegocjacji warunków umowy, aby zapewnić sprawiedliwą konkurencję na rynku. Bez dodatkowych regulacji ochronnych europejscy rolnicy mogą zostać zmuszeni do ograniczenia produkcji, co będzie miało negatywne skutki nie tylko dla ich dochodów, ale i dla bezpieczeństwa żywnościowego całej UE.

Podsumowanie: Ochrona rolnictwa w UE kluczowa

Umowa z Mercosur może stanowić poważne zagrożenie dla rolnictwa w Europie. Brak skutecznych mechanizmów ochrony rolników przed tańszymi produktami z Ameryki Południowej stawia przyszłość wielu gospodarstw rolnych pod dużym znakiem zapytania. Unijni producenci nie będą w stanie konkurować z niższymi cenami, wynikającymi z braku rygorystycznych norm w krajach Mercosur. Reasumując jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie regulacje, wiele europejskich gospodarstw może zniknąć z rynku. Wynegocjowana 6 grudnia 2024 r. przez Ursulę von der Leyen (podczas pobytu w Urugwaju) umowa zdaje się przeczyć zmianie podejścia prezentowanego przez KE. Pewnym jest, że europejskie rolnictwo (zwłaszcza polskie i francuskie) czeka czas próby. Będziemy Państwa na bieżąco informować o kolejnych zmianach w tym zakresie.

Zachęcamy do regularnego śledzenia naszych aktualności oraz zapoznania się z ofertą w zakresie rolnictwa precyzyjnego.

The post Mercosur: Zagrożenie dla rolników w Europie first appeared on Harvium.

Znaczenie kukurydzy w polskim rolnictwie

W Polsce kukurydza uprawiana jest głównie na paszę. Przeznaczenie to stanowi około 80% produkcji. Kukurydza pełni kluczową rolę w sektorze hodowlanym, jako źródło energii dla zwierząt gospodarskich. Z tego powodu, wraz z rosnącym zapotrzebowaniem na produkty mleczne i mięso wzrasta też zapotrzebowanie na kukurydzę paszową.

Kukurydza znajduje również zastosowanie w przemyśle spożywczym. Służy do produkcji mąki kukurydzianej, skrobi, syropu glukozowego i innych produktów. Jest też surowcem dla przemysłu bioenergetycznego, gdzie stosowana jest do produkcji biopaliw i biogazu.

Struktura produkcji kukurydzy w Polsce

Polska produkcja kukurydzy rośnie dynamicznie. Powierzchnia upraw kukurydzy przekroczyła 0,7 miliona hektarów, co stawia Polskę na czołowej pozycji w Europie. W ciągu ostatnich dziesięciu lat areał upraw kukurydzy zwiększył się niemal dwukrotnie.

Główne regiony uprawy kukurydzy

Produkcja kukurydzy koncentruje się głównie w południowych i zachodnich województwach Polski. Największe uprawy znajdują się w województwach Wielkopolskim, Mazowieckim, Dolnośląskim, Lubuskim i Podkarpackim. W tych regionach przeważa produkcja kukurydzy przeznaczonej na paszę, jednak produkcja biomasy oraz kukurydzy cukrowej także rośnie.

Przeznaczenie i struktura zużycia

Kukurydza w Polsce znajduje zastosowanie w trzech głównych obszarach:

Pasza – około 80% produkcji. Kukurydza stanowi podstawę diety zwierząt hodowlanych, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej.

Przemysł spożywczy – stanowi około 10-15% produkcji. Kukurydza jest przetwarzana na mąkę, skrobię i syrop glukozowy.

Energetyka – rosnące zapotrzebowanie na biopaliwa sprawia, że około 5-10% produkcji trafia do energetyki.

Eksport i główne kierunki zbytu

Eksport kukurydzy z Polski ma duże znaczenie dla gospodarki. Głównymi odbiorcami polskiej kukurydzy są kraje europejskie, m.in. Niemcy, Holandia oraz Czechy. Polscy producenci eksportują zarówno kukurydzę surową, jak i przetworzoną.

Wyzwania i perspektywy dla produkcji kukurydzy w Polsce

Produkcja kukurydzy w Polsce zmaga się z wyzwaniami klimatycznymi oraz rosnącą konkurencją międzynarodową. Zmiany klimatyczne, w tym okresy suszy, mogą obniżać plony kukurydzy. Jednocześnie unijne regulacje ekologiczne mogą wpływać na sektor bioenergetyczny.

Polska produkcja kukurydzy ma jednak wiele możliwości rozwoju. Inwestycje w technologie rolnicze i odporniejsze odmiany mogą zwiększyć stabilność i wydajność produkcji. Rosnący popyt na produkty ekologiczne może sprzyjać przejściu na produkcję kukurydzy ekologiczną.

Podsumowanie

Kukurydza jest kluczowym elementem polskiego sektora rolnego. Rośnie jej znaczenie w paszach, przemyśle spożywczym i energetycznym. Dalszy rozwój technologii oraz innowacje w wykorzystaniu kukurydzy w energetyce pozwolą Polsce umocnić się jako producent tego zboża. Zapraszamy do śledzenia aktualnych cen kukurydzy na platformie HARVIUM, oraz innych artykułów na temat cen w branży rolnej.

The post Kukurydza w Polsce: Produkcja, Znaczenie i Eksport first appeared on Harvium.