Kataifi, znane także jako kadayif lub kadaifi, to tradycyjne ciasto nitkowe wywodzące się z regionu Bliskiego Wschodu i Morza Śródziemnego. Uważa się, że jego początki sięgają starożytnego Egiptu lub terenów Lewantu, a następnie rozprzestrzeniło się w kuchniach tureckiej i greckiej.

W Grecji znane jest jako kataïfi, w Turcji jako kadayif, a w krajach arabskich jako knafeh kataifi — gdzie wykorzystywane jest do słynnego deseru z serem i syropem miodowym. Z czasem trafiło także do Europy, stając się inspiracją dla nowoczesnych cukierników i kucharzy fusion.

Dziś kataifi zdobywa popularność również w Polsce — nie tylko w restauracjach orientalnych, ale i w lokalnych cukierniach, które sięgają po to chrupiące ciasto, by tworzyć nowe desery i przekąski.

Zastosowania kataifi — słodkie i wytrawne inspiracje

Słodkie zastosowania kataifi

• Desery warstwowe — kataifi świetnie sprawdza się jako chrupiąca baza lub warstwa dekoracyjna.
• Gniazdka orzechowe i rolady — klasyczna wersja deseru z miodowym syropem i nadzieniem z orzechów.
• Nowoczesne praliny i ciasta premium — cukiernicy w Polsce coraz częściej używają kataifi do tworzenia „efektu wow” w cukiernictwie nowoczesnym.
• Knafeh (kunafa) — wariant z Bliskiego Wschodu, gdzie kataifi kryje pod sobą warstwę sera lub śmietankowego nadzienia.

Wytrawne zastosowania kataifi

Kataifi nie musi być wyłącznie deserem. W gastronomii zyskało uznanie również w potrawach słonych:

• jako chrupiąca panierka do krewetek, kurczaka, warzyw lub mięs;
• w tzw. „dubajskich schabowych”, czyli wariacji na temat tradycyjnego kotleta w nowoczesnym wydaniu;
• jako dodatek do finger foodów, przekąsek cateringowych lub dań degustacyjnych.

Ta wszechstronność sprawia, że kataifi jest idealnym produktem zarówno dla cukierni, jak i restauracji premium.

Kataifi w Polsce — rosnący trend w branży spożywczej

Rosnące zainteresowanie ciastem kataifi w Polsce to efekt połączenia egzotyki, jakości i możliwości lokalnej adaptacji. Polscy producenci coraz chętniej wykorzystują lokalne składniki — miód, orzechy, owoce — by nadać temu deserowi własny, unikalny charakter.

Według analiz branżowych, produkty premium inspirowane kuchnią Bliskiego Wschodu notują wzrost sprzedaży, szczególnie w segmencie gastronomii rzemieślniczej oraz produktów eksportowych.

Zakup hurtowy kataifi — oferta Harvium dla cukierni i restauracji

Wraz z rosnącym zainteresowaniem tym produktem, rośnie także zapotrzebowanie na hurtowe ilości kataifi. W Polsce możliwość takiego zakupu na specjalne zamówienie oferuje Harvium.pl — dystrybutor i partner branży spożywczej oraz gastronomicznej.

W ofercie Harvium znajdują się:

• opakowania hurtowe kataifi przeznaczone dla cukierni, restauracji i sklepów premium,
• doradztwo w zakresie zastosowań produktu (desery, przekąski, catering),
• możliwość współpracy długoterminowej i dostaw cyklicznych,
• pomoc w opracowaniu nowych produktów opartych na cieście nitkowym.

Zakupy hurtowe na Harvium.pl pozwalają nie tylko obniżyć koszt jednostkowy, ale też wyróżnić się na rynku — wprowadzając do oferty produkt, który łączy tradycję Bliskiego Wschodu z polskimi smakami.

Dlaczego warto wprowadzić kataifi do oferty?

• To produkt uniwersalny – nadaje się do deserów, finger foodów, dań głównych i cateringów.
• Estetyczny efekt — nitkowa struktura dodaje wizualnej lekkości i luksusowego wyglądu.
• Naturalny skład — bez dodatku konserwantów i sztucznych barwników.
• Rośnie popyt – konsumenci poszukują oryginalnych smaków i tekstur.

Podsumowanie

Kataifi to coś więcej niż egzotyczne ciasto — to symbol nowoczesnego podejścia do gastronomii, które łączy światowe trendy z polskim rzemiosłem cukierniczym. W 2025 roku staje się nie tylko modnym składnikiem, ale też realną szansą dla przedsiębiorców z branży HoReCa.

Dzięki ofercie Harvium.pl można dziś zamówić kataifi w ilościach hurtowych (wyślij nam formularz kontaktowy), dopasowanych do potrzeb cukierni, restauracji czy sklepów. W najbliższym czasie uruchomimy także notowania tego produktu na naszej stronie. Na chwilę obecną szacowana średnia cena za 1kg tego produktu to 27 PLN/kg (prawdopodobnie najniższa cena na rynku!!). To doskonały moment, by wprowadzić ten produkt do swojej oferty i odpowiedzieć na rosnące zainteresowanie klientów – skontaktuj się z nami.

The post Kataifi — część 2: Zastosowania, zakupy hurtowe i rynek w Polsce first appeared on Harvium.

Kataifi, znane też jako ciasto nitkowe lub kadayif, to deser z kuchni bliskowschodniej, który w ostatnich latach zdobył popularność w polskich cukierniach, restauracjach i domach. Viralowa moda na tzw. czekoladę dubajską oraz wielorakie możliwości kreatywnego wykorzystania sprawiły, że kataifi stało się symbolem nowoczesnego cukiernictwa i równocześnie źródłem nowych szans dla polskiego rolnictwa, przetwórstwa i producentów żywności.

Czym jest kataifi?

Ciasto kataifi powstaje z bardzo cienkich, nitkowatych pasemek z ciasta filo przypominających „anielskie włosy”. Po upieczeniu łączy chrupkość z delikatnością nadzienia. W tradycyjnych wersjach formuje się ruloniki lub gniazdka nadziewane orzechami — migdałami, pistacjami lub orzechami włoskimi — i polewa gęstym syropem miodowym lub cukrowym.

Kataifi w polskim cukiernictwie

Trend na kataifi pojawił się wraz z popularnością deserów inspirowanych Bliskim Wschodem. Polscy cukiernicy i blogerzy kulinarni szybko zaadoptowali ciasto, wprowadzając lokalne składniki i nowe formy podania:

• z lokalnymi orzechami włoskimi i laskowymi;
• z musem z sezonowych polskich owoców;
• jako chrupiąca panierka do kotletów schabowych lub krewetek — tzw. „dubajskie schabowe”.

Wpływ na polskie rolnictwo i gospodarkę

Rozwój popularności kataifi przekłada się na realne korzyści dla sektora rolnego i przetwórczego:

• Wzrost popytu na orzechy i miód wspiera plantatorów i pszczelarzy oraz podnosi wartość lokalnych surowców;
• Sezonowe owoce z polskich sadów znalazły zastosowanie jako nadzienia i musy;
• Trend zgodny z superfoods i zero waste — resztki ciasta można użyć do posypek, deserów warstwowych lub produktów konfekcjonowanych.

Tworzenie nowych produktów z myślą o eksporcie i współpracy z cukierniami oraz restauracjami zwiększa wpływy regionalne.

Przepis Kataifi z polskimi orzechami i miodem

Składniki:

• 1 opakowanie kataifi
• 200 g polskich orzechów (włoskie lub laskowe)
• 100 g polskiego miodu
• 150 g masła
• 200 g cukru
• 200 ml wody
• cynamon, kardamon (opcjonalnie)

Wykonanie:

1. Posiekaj orzechy i wymieszaj je z cynamonem.
2. Rozłóż kataifi, rozdziel włókna, posyp farszem, zwiń w ruloniki lub uformuj gniazdka, ułóż na blasze i polej roztopionym masłem.
3. Piecz 30 minut w 180°C, aż będą złociste.
4. Zagotuj wodę z cukrem i miodem, ostudź. Gorące ciasto polej syropem i odstaw do przestudzenia.

Podsumowanie

Kataifi w 2025 roku to przykład, jak międzynarodowy trend może zyskać lokalny charakter i ekonomiczne znaczenie. Wykorzystanie polskich orzechów, miodu i owoców podnosi jakość deseru, wspiera rolników i przetwórców oraz otwiera możliwości rynkowe — od nowych produktów cukierniczych po eksport. Dla konsumentów to szansa na odkrywanie nowych smaków, a dla branży impuls do dalszych innowacji.

Dla zainteresowanych hurtowym zakupem kataifi w opakowaniach dla cukierni, restauracji i sklepów, produkt będzie wkrótce dostępny na stronie Harvium.pl. Wyślij formularz kontaktowy o zainteresowaniu produktem przez naszą stronę i zostań jednym z pierwszych odbiorców kataifi.
Więcej o jego zastosowaniach, możliwościach dystrybucji oraz inspiracjach kulinarnych przeczytasz w drugiej części artykułu, która ukaże się jutro.

The post Kataifi 2025 — ciasto nitkowe z polskimi korzeniami first appeared on Harvium.

The post Niskie ceny płodów rolnych uderzają w Polaków first appeared on Harvium.

The post Raport rynek agro – wrzesień 2025 (część 2) first appeared on Harvium.

The post Raport rynek agro – wrzesień 2025 (część 1) first appeared on Harvium.

Odbicie rzepaku

Październik rozpoczął się wzrostami na rynku rzepaku. Było to spowodowane eskalacją konfliktu na Bliskim Wschodzie między Iranem a Izraelem. Niepewność spowodowana konfliktem windowała ceny ropy naftowej, a ta ciągnęła w górę właśnie rzepak i oleje roślinne. Dzięki temu listopadowe kontrakty na rzepak zamknęły czwartkową sesję 3 października na poziomach zbliżonych do tych z końca lipca.

Dalsze obawy o sytuację na Bliskim Wschodzie, a dokładnie odpowiedź Izraela w postaci zbombardowania irańskiej infrastruktury naftowej tylko spotęgowały wzrosty cen ropy. Z tego powodu, już tydzień później, w czwartek 10 października kontrakty listopadowe na unijny rzepak zamknęły dzień na poziomie 496 EUR/T, rosnąc w tydzień aż o 15 EUR/T. Ta cena utrzymuje się także tydzień później, w kolejny czwartek miesiąca.

Co ciekawe, zwyżki mogłyby być jeszcze większe. Osłabienie ze strony cen olejów roślinnych, między innymi po wyższych niż zakładano odczytach zapasów oleju palmowego w Malezji zahamowały wzrosty. Ponadto, dotychczasowy brak reakcji Izraela, a także prognozy na cieplejszą niż zakładano jesień ostudziły nieco rynek ropy naftowej. Mimo to, wydaje się że rzepak ma jeszcze miejsce na wzrosty i szansę na przebicie 500 EUR/T.

Sytuacja zbóż

Równocześnie, z początkiem miesiąca ostudził się nieco rynek zbóż. Po wzrostach do poziomu kilkumiesięcznych maksimów, pszenica poruszała się w swoistym trendzie bocznym. Po wybiciu do 232 EUR/T w pierwszy czwartek października, ceny oscylują aktualnie w okolicach okrągłej liczby 230 EUR/T. I choć na czwartek 17 października cena grudniowego kontraktu na pszenicę na giełdzie w Paryżu jest o niecałe 2 EUR/T niższa od wspomnianego wybicia, bo zamknęła dzień na poziomie 230,25 EUR/T, to należy pamiętać, że wciąż jest to cena wyższa o ponad 20 EUR/T względem sierpniowych minimów.

Ponad to, sygnały o planowanym spotkaniu rosyjskiego ministerstwa rolnictwa z uczestnikami rynku zbożowego, czy powrocie na rynek największych odbiorców, takich jak Algieria, Arabia Saudyjska oraz Egipt napawają optymizmem i mogą sugerować dalszy wzrost cen pszenicy.

Podobnie ma się kukurydza. Po dynamicznych wzrostach na przełomie września i października oraz osiągnięciu cen rzędu 216 EUR/T, nastąpiła konsolidacja i na dzień 17 października cena listopadowego kontraktu wynosi 212,25 EUT/T. Z jednej strony, wciąż pojawiają się czynniki mogące pozytywnie wpłynąć na cenę, takie jak opóźniające zbiory w wielu rejonach Europy Zachodniej pogorszenie pogody, czy złe perspektywy produkcyjne we wschodniej części Europy, m.in. związane z rosyjskimi atakami na ukraińskie porty. Z drugiej jednak strony, pojawiają się czynniki ograniczające te wzrosty. Są to między innymi rosnąca presja zbiorów w USA, ale też potrzebne rolnikom w Ameryce Południowej opady.

Z powodu tych zderzających się sił, przyszłość kukurydzy wydaje się niejasna, a każdy nowy czynnik może przeważyć. Tak jak w przypadku pszenicy, warto jednak mieć na uwadze fakt, iż obecne ceny, mimo że nieco niższe, niż krótkookresowe maksima, wciąż pozycjonują się o około 20 EUR/T wyżej, niż sierpniowe dołki.

Co dalej?

Wzrosty oraz utrzymywanie się cen europejskich zbóż i oleistych na poziomach porównywalnych do tych z lipca tego roku to zdecydowanie zjawisko pozytywne. I choć na horyzoncie pojawiają się czynniki mogące zaburzać te wzrosty, to równie silne są bodźce wzmagające pozytywne perspektywy. W takiej sytuacji istotne będzie monitorowanie cen oraz dynamiki na rynkach. W tym kontekście warto wykorzystać narzędzia dostępne na platformie harvium.pl, które oferują bieżący monitoring cen surowców rolnych. Warto także śledzić najnowsze newsy. Aby zdobyć więcej informacji cenowych ponad 200 produktów i surowców odwiedź naszą stronę i skontaktuj się z nami.

The post Rzepak i zboża – chwilowe wybicie czy pozytywny trend? first appeared on Harvium.

Europejska pszenica i rzepak

Cena unijnego zboża zamknęła ostatni dzień tygodnia spadkiem, będąc pod dalszą presją ogromnej konkurencji ze strony pszenicy rosyjskiej. Potęgują to zwyżkujące, jednak wciąż oscylujące w okolicach 4-letnich minimów ceny na giełdzie w Chicago. Mimo to, ceny na poziomie 219,75 EUR/T dla kontraktu wrześniowego oraz 226 EUR/T dla grudniowego, oznaczają wzrosty względem początku tygodnia. W porównaniu z cenami z poniedziałku – odpowiednio 216 oraz 223,75 EUR/T oznaczają one wzrosty o 1,74% (+3,75 EUR/T) dla kontraktów wrześniowych i 1,01% (+2,25 EUR/T) dla grudniowych.

Mimo tego pozytywnego akcentu, zbiory w Stanach Zjednoczonych wciąż wywierają presję podażową, a to przekłada się także na rynek europejski. Na szczęście prognozy zbiorów w UE znacznie odbiegają od amerykańskich, co niweluje ten wpływ. Dzięki temu ceny w Paryżu stoją znacznie powyżej tegorocznych minimów.

Rzepak natomiast wciąż cierpi ze względu na ceny ropy naftowej. Potęgują to także ceny kanadyjskiej soi, które tak jak w przypadku amerykańskich zbóż oscylują w okolicach 4-letnich nizin. Cena na koniec tygodnia jest w przypadku rzepaku nieznacznie niższa (-0,89%) niż na jego początku – 472,25 EUR/T dla listopadowego kontraktu w piątek kontra 476,5 EUR/T w poniedziałek. Mimo tego, niskie szacowane zbiory w Unii sprawiają, że ceny te wciąż są o prawie 20% bardziej atrakcyjne niż w trakcie zeszłorocznych minimów.

Pszenica na rynku polskim

A jak ma się sytuacja na naszym rodzimym rynku? Według najnowszego rządowego raportu dotyczącego rynku zbóż z 1 sierpnia 2024, na dzień 28 lipca 2024 (a więc nieco przed aktualizacją danych europejskich), krótkoterminowe wyniki pszenicy są mieszane, a zmiany procentowe w skali tygodnia niewielkie.

Cena pszenicy konsumpcyjnej osiągnęła poziom 842 zł za tonę. W skali tygodnia oznacza bardzo nieznaczny spadek, o 0,2% z ceny 844 zł za tonę. Gorzej prezentuje się to w skali roku. W tym przypadku, aktualna cena oznacza spadek aż o 15% względem średniej lipcowej z 2023. Ta wynosiła bowiem 988 zł za tonę.

Podobnie ma się sytuacja pszenicy paszowej. Choć w krótkim terminie cena 797 zł za tonę, oznaczająca wzrost o 0,5% w skali tygodnia może powodować nieśmiały uśmiech w kąciku ust, to w skali roku powoduje jedynie grymas niezadowolenia. Średnia cena z lipca 2023 wynosiła bowiem 977 zł za tonę, a więc była o ponad 18% wyższa, niż ta sprzed tygodnia.

Polski rzepak

Krótkoterminowe wyniki rzepaku, przynajmniej te na dzień 28 lipca 2024 mogą napawać stonowanym optymizmem. Choć tygodniowy wzrost wyniósł 21 zł za tonę, a więc 1%, to polski rzepak utrzymuje się w trendzie wzrostowym zapoczątkowanym w marcu. Podobny stan rzeczy można zauważyć w kontekście rocznym, jako że obecna cena 2045 zł za tonę plasuje się o nieco ponad 1% wyżej niż średnia z lipca 2023, która ukształtowała się na poziomie 2019 zł za tonę. Ponadto, cena z końca lipca jest też o ponad 4% wyższa niż średnia w roku 2024, która wynosi aktualnie 1960 zł za tonę. Nieco bardziej mieszane są odczyty cenowe oleju rzepakowego. Co prawda cena oleju rafinowanego w przeciągu tygodnia zaliczyła lepszy wynik, rosnąc o 2,3% z 4 601 zł za tonę do 4 705 zł za tonę, natomiast w ujęciu rocznym, wynik ten wciąż daleki jest od zadawalającego. Średnia cena za olej rzepakowy w lipcu 2023 wynosiła bowiem 5 893 zł za tonę, a więc o 20% więcej. Mimo to, aktualna cena, tak jak w przypadku nasion, znajduje się powyżej średniej w obecnym roku, która wynosi 4 646 zł za tonę.

Podsumowanie

Jak widać, sytuacja na rynku zarówno polskim i europejskim jest dynamiczna i nawet na przestrzeni tygodnia zachodzić mogą znaczne zmiany. Ceny rzepaku mogą napawać nieco większym optymizmem, zarówno w ujęciu krótkoterminowym jak i tym obejmującym 12 miesięcy. Wciąż nie są one na optymalnym poziomie i w drodze do jego osiągnięcia stoi wiele przeszkód, głównie tych globalnych. Ceny pszenicy są natomiast zdecydowanie bardziej „na czerwonym”. Sytuacja za oceanem, a także konkurencja ze strony Rosji wywierają znaczną presję, której jak na razie ceny zbóż ulegają. Zmiany przynieść mogą kolejne aktualizacje kondycji upraw w Europie oraz przewidywania pogodowe na starym kontynencie.

Aby uzyskać szczegółową analizę dotyczącą potencjału tych zmian w kontekście twoich upraw zajrzyj tutaj. Skontaktuj się z nami, a my przygotujemy dla Ciebie spersonalizowany raport.

The post Co w pszenicy i rzepaku piszczy? Przegląd cen first appeared on Harvium.