Kataifi, znane też jako ciasto nitkowe lub kadayif, to deser z kuchni bliskowschodniej, który w ostatnich latach zdobył popularność w polskich cukierniach, restauracjach i domach. Viralowa moda na tzw. czekoladę dubajską oraz wielorakie możliwości kreatywnego wykorzystania sprawiły, że kataifi stało się symbolem nowoczesnego cukiernictwa i równocześnie źródłem nowych szans dla polskiego rolnictwa, przetwórstwa i producentów żywności.

Czym jest kataifi?

Ciasto kataifi powstaje z bardzo cienkich, nitkowatych pasemek z ciasta filo przypominających „anielskie włosy”. Po upieczeniu łączy chrupkość z delikatnością nadzienia. W tradycyjnych wersjach formuje się ruloniki lub gniazdka nadziewane orzechami — migdałami, pistacjami lub orzechami włoskimi — i polewa gęstym syropem miodowym lub cukrowym.

Kataifi w polskim cukiernictwie

Trend na kataifi pojawił się wraz z popularnością deserów inspirowanych Bliskim Wschodem. Polscy cukiernicy i blogerzy kulinarni szybko zaadoptowali ciasto, wprowadzając lokalne składniki i nowe formy podania:

• z lokalnymi orzechami włoskimi i laskowymi;
• z musem z sezonowych polskich owoców;
• jako chrupiąca panierka do kotletów schabowych lub krewetek — tzw. „dubajskie schabowe”.

Wpływ na polskie rolnictwo i gospodarkę

Rozwój popularności kataifi przekłada się na realne korzyści dla sektora rolnego i przetwórczego:

• Wzrost popytu na orzechy i miód wspiera plantatorów i pszczelarzy oraz podnosi wartość lokalnych surowców;
• Sezonowe owoce z polskich sadów znalazły zastosowanie jako nadzienia i musy;
• Trend zgodny z superfoods i zero waste — resztki ciasta można użyć do posypek, deserów warstwowych lub produktów konfekcjonowanych.

Tworzenie nowych produktów z myślą o eksporcie i współpracy z cukierniami oraz restauracjami zwiększa wpływy regionalne.

Przepis Kataifi z polskimi orzechami i miodem

Składniki:

• 1 opakowanie kataifi
• 200 g polskich orzechów (włoskie lub laskowe)
• 100 g polskiego miodu
• 150 g masła
• 200 g cukru
• 200 ml wody
• cynamon, kardamon (opcjonalnie)

Wykonanie:

1. Posiekaj orzechy i wymieszaj je z cynamonem.
2. Rozłóż kataifi, rozdziel włókna, posyp farszem, zwiń w ruloniki lub uformuj gniazdka, ułóż na blasze i polej roztopionym masłem.
3. Piecz 30 minut w 180°C, aż będą złociste.
4. Zagotuj wodę z cukrem i miodem, ostudź. Gorące ciasto polej syropem i odstaw do przestudzenia.

Podsumowanie

Kataifi w 2025 roku to przykład, jak międzynarodowy trend może zyskać lokalny charakter i ekonomiczne znaczenie. Wykorzystanie polskich orzechów, miodu i owoców podnosi jakość deseru, wspiera rolników i przetwórców oraz otwiera możliwości rynkowe — od nowych produktów cukierniczych po eksport. Dla konsumentów to szansa na odkrywanie nowych smaków, a dla branży impuls do dalszych innowacji.

Dla zainteresowanych hurtowym zakupem kataifi w opakowaniach dla cukierni, restauracji i sklepów, produkt będzie wkrótce dostępny na stronie Harvium.pl. Wyślij formularz kontaktowy o zainteresowaniu produktem przez naszą stronę i zostań jednym z pierwszych odbiorców kataifi.
Więcej o jego zastosowaniach, możliwościach dystrybucji oraz inspiracjach kulinarnych przeczytasz w drugiej części artykułu, która ukaże się jutro.

The post Kataifi 2025 — ciasto nitkowe z polskimi korzeniami first appeared on Harvium.

The post Niskie ceny płodów rolnych uderzają w Polaków first appeared on Harvium.

The post Niepewność na rynkach rolno-spożywczych. UE zawarła nową umowę handlową z Ukrainą first appeared on Harvium.

Negocjacje UE-USA: Między odwetem a kompromisem

W odpowiedzi na 20% cła na unijne towary przemysłowe i rolne (w tym produkty mleczne), Komisja Europejska zaproponowała 7 kwietnia 2025 r. wzajemne zniesienie ceł na towary przemysłowe („zero za zero”) oraz przygotowała listę odwetowych taryf o wartości 4,2 mld EUR. Wśród produktów objętych odwetem znalazły się:

• bourbon – kluczowy towar eksportowy „czerwonych stanów” (wspierających prezydenta Trumpa);
• maszyny rolnicze – uderzenie w amerykańskich producentów, takich jak John Deere;
• orzeszki ziemne – strategiczny produkt dla południowych stanów USA.

W efekcie, od 10 kwietnia 2025 r. obowiązuje 90-dniowe zawieszenie unijnych ceł odwetowych (25% na towary o wartości 21 mld EUR), wprowadzone przez KE w odpowiedzi na podobny gest Donalda Trumpa. Amerykańskie cła na stal i aluminium (25%) oraz ogólna 10% stawka na unijny eksport pozostają jednak w mocy. Według wiceministra w MRiT Michała Baranowskiego, 90-dniowe okno negocjacyjne (do 9 lipca 2025) to szansa na złagodzenie konfliktu, jednak UE nie zamierza rezygnować z klauzuli klimatycznej w umowach handlowych.

Strategia dywersyfikacji: Nowe rynki dla polskiej żywności

W obliczu ograniczonego dostępu do rynku amerykańskiego, KE intensyfikuje negocjacje z:

Polska już odnotowuje 37% wzrost eksportu do Arabii Saudyjskiej (głównie drób) oraz 29% do Wietnamu (przetwory mleczne). KE planuje uruchomić fundusz subsydiów eksportowych o wartości 1,2 mld EUR, z którego polskie MŚP mogą korzystać od III kwartału 2025.

Ukraina: Nowe regulacje i mechanizmy ochronne

Przedłużenie Autonomicznych Środków Handlowych (ATM) do 5 czerwca 2025 r. utrzymuje bezcłowy import 98% ukraińskich produktów, ale KE wprowadza:

• mechanizm „czerwonej lampki” – automatyczne cła ochronne przy przekroczeniu progów importowych dla 7 wrażliwych produktów (m.in. cukier, drób);
• certyfikację jakościową – obowiązkowe badania laboratoryjne dla zboża i olejów.

Wobec tego, dla polskich rolników kluczowe będzie wykorzystanie funduszu modernizacji przechowalnictwa (120 mln EUR z KPO), co pozwoli konkurować z ukraińską nadprodukcją.

Innowacje jako odpowiedź na kryzys

KE ogłosiła 19 lutego 2025 r. Strategię Cyfrową dla Rolnictwa, która obejmuje:

1. Cyfrowe paszporty produktów – blockchain do śledzenia pochodzenia surowców;
2. Platformę AI dla optymalizacji nawożenia – redukcja kosztów o 15-20%;
3. Dotacje do robotyzacji – 45% refundacji kosztów zakupu maszyn autonomicznych.

Niemniej jednak, w Polsce już 450 gospodarstw testuje biogazownie modułowe, generując przychody z sprzedaży energii do sieci.

Praktyczne rozwiązania dla przedsiębiorców

W obliczu wzrostu kosztów produkcji nawet o 22% (paliwa) i 18% (nawozy), interesującymi mechanizmami i/ lub działaniami wydają się:

• kooperatywy zakupowe – wspólne zamówienia surowców przez grupy producentów;
• kontrakty forwardowe – zabezpieczenie cen zbóż i mięsa na 12-24 miesiące;
• eksport niszowy – koncentracja na produktach premium (ekologiczne sery, wędliny regionalne).

Ponadto KE zapowiada też uproszczenie procedur WPR od 2026 r., w tym 30% redukcję dokumentacji dla gospodarstw <50 ha.

HARVIUM stawia na innowacje i transparentność

Harvium już teraz, nie czekając na biurokratyczną unijną machinę oraz rozwój wojny handlowej, ale wychodząc naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców i rolników (TU i TERAZ) nie za 3 lata, nie za dekadę, przygotowuje zindywidualizowane raporty, a także udostępnia cały komponent usług związanych z rolnictwem precyzyjnym. Ma to pozwolić zoptymalizować działalność i zbudować bufor bezpieczeństwa, odporny na oddziaływanie gospodarczych zawirowań. Udostępnia jedyną na rynku platformę handlową, która umożliwia przeprowadzanie transakcji zakupu / sprzedaży kilkuset produktów rolnych i przemysłowych. Jest to swoiste zrewolucjonizowanie rynku, gdzie obie strony transakcji spotykają się bezpośrednio i na równych transparentnych warunkach.

Perspektywy: czyli między ryzykiem a szansą

Według analiz EY, wojna celna może obniżyć polski PKB o 0,9 p.proc. w 2026, ale równoczesna dywersyfikacja rynków i inwestycje w technologię mogą zniwelować 60% tych strat. Kluczowe wyzwania na najbliższe miesiące:

• kwestia finalizacji umowy UE-Mercosur – szansa na eksport wołowiny i jabłek;
• reforma WTO – walka o zniesienie praktyk dumpingowych Chin i Rosji;
• kontrola jakości importu – egzekwowanie standardów UE wobec produktów z Ukrainy i Azji.

Zatem, z uwagi na powyższe czynniki oraz wskazane zagrożenia, polski sektor rolno-spożywczy stoi przed historycznym testem adaptacyjnym. Połączenie instrumentów ochronnych UE, innowacji technologicznych i dywersyfikacji rynkowej może nie tylko złagodzić skutki wojen handlowych, ale także zwiększyć długoterminową konkurencyjność.

Jednak według ZPP, bez reformy WPR i ochrony przed asymetrią norm (np. zakazem neonikotynoidów w UE przy ich stosowaniu w Ukrainie), 23% małych gospodarstw może upaść do 2027. Zatem sukces wymagać będzie jednak ścisłej współpracy rządu, przedsiębiorców i instytucji unijnych. Więcej o globalnych wyzwaniach znajdą Państwo w naszych analizach i opracowaniach.

The post Nie(pewność) – wojna celna i globalne napięcia first appeared on Harvium.

Suwerenność żywnościowa jako fundament polityki UE

Dokument jednoznacznie wskazuje, że bezpieczeństwo i suwerenność żywnościowa są priorytetami nienegocjowalnymi dla Unii Europejskiej. W kontekście ostatnich kryzysów – pandemii COVID-19, trwającej wojny w Ukrainie oraz zakłóceń w łańcuchach dostaw – KE podkreśla konieczność uniezależnienia się od importu kluczowych surowców rolnych. Oznacza to wzmocnienie kontroli nad standardami jakościowymi produktów importowanych, by móc zapobiec nieuczciwej konkurencji ze strony państw trzecich stosujących niższe normy środowiskowe lub społeczne.

Wizja zakłada również restrykcyjne podejście do reimportu pestycydów zakazanych w UE, co ma chronić unijnych producentów przed zalewem tańszych, lecz potencjalnie szkodliwych substancji. Tego typu mechanizmy ochronne mogą wpłynąć na kształt umów handlowych, wymuszając na partnerach dostosowanie się do unijnych regulacji.

Ewolucja Wspólnej Polityki Rolnej: od dopłat do ukierunkowanego wsparcia

Jednym z najważniejszych postulatów Wizji jest reforma systemu płatności bezpośrednich. Dotychczasowy model, oparty na jednolitych stawkach za hektar, ma zostać zastąpiony mechanizmami degresywności i większym ukierunkowaniem na:

1. Młodych i nowych rolników – poprzez ułatwienia w przejmowaniu gospodarstw oraz preferencyjne kredyty.
2. Gospodarstwa małe i średnie – uproszczenie procedur administracyjnych i zwiększenie elastyczności w dostosowaniu do wymogów środowiskowych.
3. Regiony o trudnych warunkach naturalnych – dodatkowe wsparcie dla obszarów górskich lub zagrożonych dezertyfikacją.

KE zapowiedziała również kompleksowy pakiet uproszczeń legislacyjnych na 2025 rok, który ma ograniczyć biurokrację związaną z WPR. W ocenie ekspertów, kluczowe będzie wprowadzenie jednolitej platformy cyfrowej do składania wniosków i monitorowania wdrożenia ekoschematów.

Innowacje i cyfryzacja jako motor konkurencyjności

Szczególną uwagę poświęcono rolnictwu węglowemu  jako dodatkowemu źródłu dochodu dla rolników. KE zapowiada stworzenie rynku certyfikatów węglowych, które pozwolą gospodarstwom zarabiać na sekwestracji CO₂.

Aby sprostać globalnej konkurencji, KE stawia na przyspieszenie transformacji technologicznej w rolnictwie. Do 2027 roku ma zostać przyjęta Unijna Strategia Cyfrowa dla Rolnictwa, obejmująca m.in.:

• wdrożenie systemów precyzyjnego rolnictwa opartych na sztucznej inteligencji.
• rozwój platform wymiany danych między gospodarstwami a przetwórniami.
• wsparcie dla start-upów agro-tech poprzez fundusze strukturalne.

HARVIUM stawia na innowacje i transparentność

Harvium już teraz, nie czekając na biurokratyczną unijną machinę, ale wychodząc naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców i rolników (TU i TERAZ) nie za 3 lata, nie za dekadę, przygotowuje zindywidualizowane raporty, a także udostępnia cały komponent usług związanych z rolnictwem precyzyjnym. Udostępnia jedyną na rynku platformę handlową, która umożliwia przeprowadzanie transakcji zakupu / sprzedaży kilkuset produktów rolnych i przemysłowych. Jest to swoiste zrewolucjonizowanie rynku, gdzie obie strony transakcji spotykają się bezpośrednio i na równych transparentnych warunkach.

Zrównoważony rozwój: między redukcją emisji a bezpieczeństwem żywności

Wizja KE jednoznacznie wiąże przyszłość rolnictwa z realizacją celów Europejskiego Zielonego Ładu. Do 2040 roku sektor rolny ma przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych o 40-60% w porównaniu z poziomami z 2005 roku. Osiągnięcie tego wymagać będzie:

• stopniowego wycofywania najbardziej szkodliwych pestycydów i nawozów syntetycznych.
• wprowadzenia „kompasu zrównoważonego rolnictwa” – dobrowolnego systemu oceny efektywności środowiskowej gospodarstw.
• Rozwoju agroenergetyki i biogospodarki o obiegu zamkniętym.

Jednocześnie KE podkreśla, że działania klimatyczne nie mogą odbywać się kosztem produktywności. W dokumencie wielokrotnie powtarza się teza o konieczności „ucieczki do przodu” – tj. inwestycji w innowacje, które pozwolą pogodzić wzrost plonów z ochroną ekosystemów.

Handel zagraniczny: ochrona unijnych interesów a globalna konkurencja

Polska, jako szósty eksporter żywności w UE, odnotowała w 2024 roku rekordową wartość eksportu rolno-spożywczego na poziomie 53,5 mld EUR. KE zamierza wzmocnić tę pozycję poprzez:

• aktywną promocję unijnych produktów na rynkach trzecich (np. via kampanie „EU Food Excellence”).
• wprowadzenie mechanizmów przeciwdziałania dumpingowi cenowemu – zwłaszcza w sektorze mleczarskim i mięsnym.
• negocjowanie klauzul sanitarnych i środowiskowych w umowach handlowych (np. z Mercosurem).

W kontekście napięć na rynku światowym (wojna handlowa USA-Chiny, embarga rosyjskie), KE zapowiada także dywersyfikację dostaw surowców strategicznych, takich jak nawozy czy pasze białkowe.

Obszary wiejskie: od wyludnienia do rewitalizacji

Aby przeciwdziałać wyludnianiu się wsi, Wizja proponuje aktualizację Planu Działań dla Obszarów Wiejskich z 2021 roku. Nowe inicjatywy obejmują:

• Platformę Kobiet w Rolnictwie – wspierającą przedsiębiorczość i przywództwo kobiet na wsi.
• Roczny Dialog Żywnościowy – forum konsultacyjne łączące rolników, konsumentów i naukowców.
• Programy rewitalizacji dziedzictwa kulturowego jako elementu marki regionów.

KE podkreśla przy tym konieczność zwiększenia dostępu do szybkiego internetu na obszarach wiejskich. Obecnie jedynie 67% gospodarstw w UE ma łącza powyżej 100 Mb/s.

Wyzwania i kontrowersje: krytyka ze strony środowisk rolniczych

Mimo ambitnych założeń, Wizja spotkała się z krytyką części ekspertów. Dokument:

• nie rozwiązuje problemu niskiej jakości żywności masowo produkowanej w systemie przemysłowym.
• pomija kwestię koncentracji kapitału w łańcuchu dostaw – 80% zysków z rynku spożywczego trafia do sieci handlowych i przetwórni, a nie rolników.
• nie precyzuje, w jaki sposób pogodzić cele środowiskowe z koniecznością utrzymania opłacalności małych gospodarstw.

W odpowiedzi na te zarzuty KE zapowiedziała przegląd dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych oraz wsparcie dla krótkich łańcuchów dostaw.

Podsumowanie: kierunek ewolucji, nie rewolucji

„Wizja dla rolnictwa i żywności” wyznacza ścieżkę stopniowych zmian, unikając radykalnych rozwiązań mogących destabilizować rynek. Jej sukces zależeć będzie od:

1. skutecznego zaangażowania państw członkowskich w realizację celów środowiskowych.
2. utrzymania spójności między polityką rolną a handlową UE.
3. zapewnienia sprawiedliwej dystrybucji korzyści w całym łańcuchu wartości.

W nadchodzących miesiącach kluczowe znaczenie będą miały prace nad Strategią Odnowy Pokoleniowej (2025) oraz kształt przyszłego budżetu WPR po 2027 roku. Jak podkreśla polski minister rolnictwa, bezpieczeństwo żywnościowe pozostaje nadrzędnym priorytetem, wobec którego wszystkie inne cele muszą być podporządkowane.

Eksperci Harvium będą na bieżąco Państwa informować o kolejnych krokach unijnych i krajowych regulatorów. Jeśli masz pytania, to skontaktuj się z nami!

The post Analiza wizji dla rolnictwa i żywności UE do 2040 first appeared on Harvium.

Istota zjawiska

Wszelkie zakłócenia w amerykańskiej gospodarce, takie jak przewidywane spowolnienie, mogą mieć znaczące reperkusje nie tylko dla krajowego sektora rolnego, ale również dla rynków międzynarodowych. Niniejsze opracowanie podejmuje próbę wskazania potencjalnych skutków makroekonomicznych spowolnienia gospodarczego w Stanach Zjednoczonych dla globalnych rynków rolnych, ze szczególnym uwzględnieniem jego wpływu na rynek w Polsce.

Obecne uwarunkowania makroekonomiczne w USA

USA wciąż odczuwają skutki pandemii COVID-19, w szczególności w postaci podwyższonej inflacji. W odpowiedzi na to zjawisko, Rezerwa Federalna (Fed) zainicjował cykl podwyżek stóp procentowych, którego celem było ograniczenie presji inflacyjnej. Obecne prognozy wskazują na dalszą możliwość zaostrzenia polityki monetarnej, co potencjalnie zwiększa ryzyko wystąpienia recesji.

Spadek popytu konsumpcyjnego, ograniczenie inwestycji prywatnych oraz załamanie się sektora kredytowego to tylko niektóre z czynników, które mogą przyczynić się do tego scenariusza. W tym kontekście nieuniknionym jest wpływ potencjalnej recesji na sektor rolny, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i globalnie.

Wpływ spowolnienia gospodarczego w USA na rolnictwo

Ewentualne spowolnienie gospodarcze w USA może doprowadzić do osłabienia popytu krajowego na żywność i produkty rolne. W sytuacji pogarszającej się kondycji gospodarczej, konsumenci zwykle redukują swoje wydatki, zwłaszcza na produkty premium oraz towary przetworzone, co prowadzi do spadku popytu na podstawowe surowce rolne, takie jak zboża, soja czy produkty mięsne.

Podobnie, globalny popyt na amerykańskie produkty rolne może ulec ograniczeniu w wyniku spowolnienia gospodarczego w innych regionach świata, zwłaszcza w Europie i Chinach, które są kluczowymi odbiorcami eksportu z USA. Z drugiej strony, osłabienie dolara amerykańskiego w wyniku recesji może paradoksalnie poprawić konkurencyjność amerykańskich produktów rolnych na rynkach międzynarodowych, co może częściowo złagodzić negatywne skutki spadku popytu krajowego.

Niemniej jednak, rosnące koszty kredytów związane z wyższymi stopami procentowymi mogą stanowić istotne wyzwanie dla rolników w Stanach Zjednoczonych. Utrudniony dostęp do finansowania, zwłaszcza dla mniejszych gospodarstw, może ograniczyć ich zdolność inwestycyjną. W efekcie może to wpłynąć na możliwość zakupu nowoczesnego sprzętu, nasion, nawozów oraz innych niezbędnych surowców. Taka sytuacja może prowadzić do zmniejszenia wydajności produkcji oraz wzrostu cen produktów rolnych.

Ponadto, wzrost kosztów energii oraz płac, związany z utrzymującą się inflacją, będzie dodatkowym czynnikiem presji kosztowej. Zmusi to producentów do poszukiwania oszczędności, co potencjalnie ograniczy skalę produkcji rolnej.

Implikacje dla Polski

Polska, będąca znaczącym producentem i eksporterem produktów rolnych w Unii Europejskiej, również odczuje skutki spowolnienia gospodarczego w USA. Istnieją trzy główne kanały oddziaływania:

1. Kanał Cenowy
   W przypadku globalnego spadku popytu na produkty rolne, w tym zwłaszcza zboża oraz produkty oleiste, Polska może doświadczyć presji cenowej na własnym rynku. Spadek cen surowców rolnych na światowych rynkach, spowodowany zmniejszonym zapotrzebowaniem ze strony USA i innych dużych importerów, może ograniczyć dochody polskich rolników, wpływając negatywnie na ich rentowność.
2. Kurs Walutowy
   Potencjalne osłabienie dolara amerykańskiego mogłoby wpłynąć na poprawę konkurencyjności eksportu amerykańskich produktów rolnych, co z kolei mogłoby stanowić zagrożenie dla polskich eksporterów. W dłuższej perspektywie, polscy producenci mogą zmierzyć się z większą konkurencją ze strony tańszych produktów rolnych z USA na rynkach globalnych, co może prowadzić do dalszego spadku cen.
3. Łańcuchy Dostaw i Inwestycje
   Globalne spowolnienie gospodarcze, w tym w USA, może zakłócić międzynarodowe łańcuchy dostaw, zwłaszcza w przypadku zaawansowanych technologii rolniczych oraz maszyn. Polska, będąca importerem nowoczesnych technologii rolniczych, może napotkać trudności w dostępie do sprzętu i surowców, co spowolni modernizację sektora rolniczego.

Kukurydza i soja są kluczowymi produktami rolnymi zarówno w kontekście Stanów Zjednoczonych, jak i Polski. W USA spowolnienie gospodarcze może prowadzić do zmniejszenia produkcji tych surowców z powodu wyższych kosztów kredytowych i produkcyjnych. To z kolei może ograniczyć ich podaż na rynkach międzynarodowych. W Polsce, spadek podaży globalnej może prowadzić do wzrostu cen importowych surowców rolnych, zwłaszcza soi, która jest kluczowym składnikiem pasz dla zwierząt.

W celu lepszego zobrazowania wpływu potencjalnego spowolnienia gospodarczego w USA na rynki rolne, poniżej zamieszczono wykres. Ilustruje on zmiany cen kukurydzy i soi w ostatnich latach oraz prognozowane trendy

Źródło: CBOT, USDA

Podsumowanie

Spowolnienie gospodarcze w Stanach Zjednoczonych, wynikające z zaostrzonej polityki monetarnej, może mieć daleko idące konsekwencje dla globalnych rynków rolnych. Spadek popytu oraz rosnące koszty produkcji mogą negatywnie wpłynąć na dostępność surowców. Dodatkowo mogą również wpłynąć na ich ceny na rynkach światowych.

Polska, jako ważny gracz na europejskim rynku rolnym, może odczuć te zmiany w kilku aspektach. Po pierwsze, poprzez spadek cen surowców rolnych. Po drugie, przez presję konkurencyjną ze strony tańszych produktów z USA. Wreszcie, utrudnienia w dostępie do nowoczesnych technologii rolniczych mogą dodatkowo komplikować sytuację.

W obecnej sytuacji kluczowe będzie monitorowanie bieżących cen oraz dynamiki na rynkach rolniczych. Tylko wtedy możliwe będzie zminimalizowanie ryzyk oraz odpowiednie dostosowanie strategii handlowych. Warto w tym kontekście korzystać z narzędzi takich jak nasza platforma, które oferują bieżący monitoring cen surowców rolnych.

Tego typu monitorowanie oraz analiza trendów cenowych mogą pomóc w lepszym przygotowaniu się na zmienne warunki rynkowe, skutki potencjalnych szoków gospodarczych oraz zmienność cen produktów rolnych.

W celu zdobycia informacji o cenach różnego rodzaju produktów i surowców sprawdź notowania i skontaktuj się z Harvium.

The post Spowolnienie gospodarcze w USA a wpływ na globalne rolnictwo first appeared on Harvium.

Wybory do Parlamentu Europejskiego 6-9 czerwca 2024. Czas politycznych przetasowań?

Jedno jest pewne. Europa w pewnym sensie „brunatnieje” tj. swój głos coraz wyraźniej zaznaczają partie konserwatywne oraz skrajnie konserwatywne. Czy jest to wyraz politycznego przesilenia, czy tylko uśpienie czujności elektoratów partii lewicowych i centrowych? A może jest to wyraz braku społecznej akceptacji na działania podejmowane przez władze Unii Europejskiej. Coraz częściej budzą one kontrowersje i wyprowadzają ludzi na ulice. Wobec tego, jaki jest stan po burzy?

Potop… francuski czyli „Odrodzenie” inaczej

Swoisty „walec” przejechał po głowach niektórych przywódców w czołowych europejskich państwach, o czym dobitnie przekonał się prezydent Francji Emmanuel Macron. W powyborczy poniedziałek był on na okładkach najważniejszych gazet. Francuski Le Monde pisał o klęsce partii Renaissance prezydenta Macrona, który po spektakularnej porażce jeszcze w niedzielę postanowił skorzystać ze swojej prerogatywy i rozwiązać Zgromadzenie Narodowe. Macron w orędziu skierowanym do narodu francuskiego poinformował, że przedterminowe wybory odbędą się pod koniec czerwca.

Źródło: Wyniki wyborów do PE w 2024 r.

Układ sił w Parlamencie Europejskim nowej kadencji będzie niejako odzwierciedlał ten, który miał miejsce dotychczas. Mimo politycznego trzęsienia ziemi, do którego z pewnością doszło we Francji, w Niemczech oraz w Austrii, zdaje się, że polityczna agenda europejska nie ulegnie zmianie. Obrany kurs ku zielonej transformacji nie zostanie znacząco skorygowany, o ile w ogóle. Są duże szanse, że Komisji Europejskiej będzie tak jak dotychczas przewodzić Ursula von der Leyen. Można wysnuć taki wniosek w odniesieniu do lipcowych rozstrzygnięć, do których dojdzie w PE na podstawie podziału mandatów pomiędzy poszczególne frakcje polityczne funkcjonujące w Parlamencie Europejskim.

Zielony Ład 2.0 w natarciu?

Współtworzące unijne władze EPL, S&D oraz Renew Europe mają w nowej kadencji łącznie 403 mandaty. Większość bezwzględna w nowej kadencji PE po aktualizacji liczby mandatów będzie wynosić 361 mandatów. Wobec tego zdaje się, że koncepcja „Zielonego Ładu” możliwe że wyhamuje, ale nie zmieni radykalnie swoich założeń. Zielona transformacja była jednym z priorytetów europejskich elit rządzących w Brukseli. Jednakże część decyzji prowadzących do osiągnięcia unijnych celów środowiskowych spotkała się z niezadowoleniem rolników w wielu krajach Europy m.in. we Francji oraz w Polsce, o czym pisaliśmy tutaj.

Sytuacja polskiego rolnictwa, którą odzwierciedlają nastroje rolników, jest daleka od zadowalającej. Rolnicy domagają się bezpowrotnego odejścia od europejskiego Zielonego Ładu. Swoje oczekiwania wyrażali na początku 2024 roku na organizowanych marszach protestacyjnych. Epicentrum tych wydarzeń miało miejsce podczas wielkiego marszu w Warszawie pod koniec lutego.

Jednak nie sposób nie wiązać wyników ostatnich wyborów do PE z nastrojami panującymi w społeczeństwie. Rolnicy, którzy w większości mają poglądy konserwatywne, a którzy najgłośniej w całej Europie protestowali we Francji, właśnie we Francji dali największy wyraz swojej mobilizacji i niezadowoleniu stanem bieżącej polityki. Partie prawicowe we Francji, pod przywództwem Marine Le Pen, która za trzy lata może być mieszkanką Pałacu Elizejskiego zwiększyły liczbę mandatów w PE o ponad 50% w stosunku do obecnego stanu posiadania.

Jaka jest przyszłość Europy i europejskiej gospodarki?

Mimo, że europejska prawica nie osiągnęła strategicznego celu w postaci przejęcia brukselskich sterów władzy (chociaż wcale na to nie liczyła), to bez wątpienia pokazała swoją siłę. Z racji na szereg następnych krajowych elekcji w poszczególnych państwach UE można pozwolić sobie na stwierdzenie, że na horyzoncie są potężne przetasowania na europejskiej scenie politycznej. Wpłynie to z pewnością na całą europejską gospodarkę.

Oprócz tego, dynamiki rynkowe wskazują na zmieniającą się sytuację w sektorze rolnym, która jest wynikiem złożonych interakcji między lokalnymi i globalnymi czynnikami ekonomicznymi oraz politycznymi. Śledząc naszą stronę będziesz w stanie zdobyć wiedzę i informacje na temat najistotniejszych zmian w sektorze rolnym. Poszukujesz najlepszej ceny na rynku? Sprawdź notowania i skontaktuj się z Harvium.

The post PE w latach 2024-2029. Jaka będzie Europa jutra? first appeared on Harvium.

Polska gospodarka staje się z roku na rok coraz silniejsza. Jeszcze 20 lat temu bardzo daleko było nam do rozwiniętych krajów Europy zachodniej. Dziś jednak stopniowo zaczynamy doganiać rozwinięte kraje, nie tylko na poziomie gospodarczym ale również infrastrukturalnym. Jedną z wielu gałęzi gospodarki której rozwojem możemy się z dumą pochwalić jest nasze polskie rolnictwo.

Czy polskie rolnictwo jest ważne?

Polska gospodarka dzieli się na 3 główne sektory, jakimi są przemysł, usługi oraz rolnictwo. To ostatnie jest szczególnie ważnym i strategicznym z poziomu gospodarki sektorem. Pomimo, iż rolnictwo stanowi zaledwie 2.5% polskiego PKB to odsetek zatrudnionych w tym sektorze gospodarki sięga aż 10% ogółu zatrudnionych w naszym kraju. 

Nie da się również ukryć, iż to właśnie rolnictwo stanowi w dużej mierze o samowystarczalności państwa, jego bezpieczeństwie żywnościowym oraz podtrzymaniu kultury i tradycji w wielu lokalnych społecznościach. Napędza ono również wiele innych sektorów gospodarki, takich jak handel i logistyka. Już wieki temu polska nosiła miano miano “Spichlerza Europy” ze względu na duże zainteresowanie eksportowanymi przez nas produktami żywnościowymi, ich jakością oraz różnorodnością. Dziś podobnie jak przed wiekami produkty rolne w znaczny sposób przyczyniają się korzystnie dla naszego bilansu handlu międzynarodowego i znaczenia polskiej gospodarki w regionie.

Jest to również nieodzowny element polskich krajobrazów i występującej w kraju natury. Polskie rolnictwo przyczynia się do rozwoju terenów wiejskich i przez to utrzymania zróżnicowania kulturowego państwa.

Waga rozwoju polskiego rolnictwa

Powody dla których powinniśmy dbać o rozwój rolnictwa w naszym kraju prezentują się następująco :

• Bezpieczeństwo żywnościowe kraju – Nasze żyzne tereny pozwalają na produkcję szerokiej gamy produktów rolnych, co jest bardzo ważne w obliczu globalnych wyzwań, takich jak wzrost populacji oraz zmiany klimatyczne. 

• Umacnianie polskiej gospodarki – Polski sektor rolniczy tworzy miejsca pracy i generuje dochód zarówno w obszarach wiejskich, jak i przez eksport. Ponadto popularność polskich produktów za granicą przyczynia się do wzmocnienia pozycji kraju na rynkach międzynarodowych. 

• Pozyskiwanie środków na rozwój z UE – W latach 2004 – 2024 do polskiego rolnictwa wpłynęło aż 50 mld Euro na dopłaty bezpośrednie dla rolników. Pozyskiwanie dotacji UE przez rolników jest sposobem na szybszy rozwój rolnictwa w naszym kraju. Polska staje się w ten sposób znacznym beneficjentem UE a rolnictwo może się rozwijać w dużo szybszym tempie.

• Rozwój obszarów wiejskich – Rozwój rolnictwa tworzy nie tylko miejsca pracy, lecz również znacznie przyczynia się do rozwoju obszarów wiejskich. Dochody pochodzące z działalności rolnej oraz fundusze unijne są często wykorzystywane do modernizacji wsi oraz utrzymania ludności na obszarach wiejskich. Podtrzymuje to z kolei zróżnicowanie kulturowe oraz jest szczególnie ważne w kontekście depopulacji i starzenia się społeczeństwa.

The post Dlaczego potrzebujemy rolnictwa w Polsce? first appeared on Harvium.